کد مطلب:77625 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:113
یعنی از كلام امیرالمومنین علیه السلام است: «ایها الناس! من عرف من اخیه و ثیقه دین و سداد طریق، فلا یسمعن فیه اقاویل الرجال. اما انه قد یرمی الرامی و تخطی ء السهام و یحیل الكلام و باطل ذلك یبور و الله سمیع و شهید.» یعنی ای مردمان! كسی كه شناخت از برادر خود استحكام دین را، یعنی صحت اعتقادات او را و درستی راه را، یعنی نیكویی عمل او را، پس باید نشنود درباره ی او سخنان مردمان را. آگاه باش به تحقیق كه گاهی تیر می اندازد تیرانداز و خطا می شود تیرهای او و تاثیر در غیر نمی كند و تاثیر می كند كلامی كه به غیر انداختی، چه حق و چه باطل و حال آنكه كلام باطل هلاك می كند گوینده ی خود را و خدا شنوا و حاضر است، البته او را عقاب می كند بر گفته ی باطلش. «اما انه لیس بین الحق و الباطل الا اربع اصابع.» فسئل علیه السلام عن معنی قوله هذا، فجمع اصابعه و وضعها بین اذنه و عینه ثم قال: «الباطل ان تقول: سمعت و الحق ان تقول: رایت!» یعنی آگاه باش به تحقیق كه نیست میان باطل و حق فاصله ای مگر مقدار چهار انگشت. پس پرسیده شد علیه السلام را از معنی این كلام او. پس جمع كرد انگشتهای خود را و گذاشت میان گوش و چشم خود یعنی میان گوش و چشم مقدار چهار انگشت فاصله است. پس گفت: «باطل آن است كه بگویی كه شنیدم، یعنی بگویی بعنوان جزم شنیده را و حق آن است كه بگویی كه دیدم، یعنی بگویی به عنوان جزم دیده را، یعنی چیزهای شنیده احتمال بطلان چون دارد، به محض شنیدن حكم بر راستی آن كردن باطل است و اما آنچه را كه به چشم دیده پس آن حق و صدق است، تشكیكی نخواهد داشت. [صفحه 633]
و من كلام له علیه السلام
صفحه 633.